Thursday 11 October 2012

Σαμοθράκη

Από χρόνια ήθελα να πάω Σαμοθράκη.. από τότε που διάβασα το βιβλίο της Σοφίας Θωμοπούλου  "Στους πρόποδες του φεγγαριού" .. 
Φεγγάρι λένε το βουνό της Σαμοθράκης , Σάος επίσημα αλλά Φεγγάρι για όλους εμάς που αγαπάμε Σαμοθράκη..
Φέτος το καλοκαίρι αν κ μόνη το αποφάσισα. . 
Είναι λίγο μακριά από Αθήνα αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο!

Το νησί φάνηκε αντάξιο των προσδοκιών μου.. μαγευτικό θα έλεγα..
Έχει αυτό ακριβώς που θέλω.. φύση και περιπέτεια...
Πράσινο, βάθρες(φυσικές λιμνούλες) , καταρράκτες .. δέντρα, νερά... ομορφιά!
Η  αναρρίχηση στους καταρράκτες του Φονιά είναι ανεπανάληπτη εμπειρία!  Φοβερή ομορφιά, κρύσταλλα νερά , περπάτημα κ σκαρφάλωμα μες στη φύση.
Είναι λίγο δύσκολα αλλά αξίζει να φτάσει κανείς τουλάχιστον μέχρι την δεύτερη βάθρα..
Νομίζεις ότι θα βγούνε οι νεράιδες να σου μιλήσουν..
Τα νερά παγωμένα αλλά μετά από τόση ώρα περπάτημα είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεσαι...
Ένας καταρράκτης στο βάθος που δεν φαίνεται αν δεν βουτήξεις.. υπέροχη εμπειρία να χωθείς από κάτω και τα νερά να πέφτουν πάνω σου με ορμή..
Η γριά βάθρα στα Θέρμα και οι επόμενες , μαγευτικά τοπία... η απόλυτη φύση!
Ησυχία, βουνό , θάλασσα , πράσινο , καθάρια νερά , τοπία από άλλα μέρη..


Η εκδρομή με το καραβάκι για το γύρο του νησιού είναι must.. Η παραλία Βάτος όπου σταματάει το καραβάκι είναι πανέμορφη και βγαλμένη από καρτ ποστάλ εξωτικών τοπίων..
Κρυστάλλινα νερά, μια σπηλιά που περνάς από μέσα κολυμπώντας κ βγαίνεις στην άλλη μεριά..  ένας βράχος που μπορείς να κάτσεις στη σκιά του.. 
πλατάνια , μεγάλες άσπρες πέτρες πιο μέσα και κόσμος που κατασκηνώνει - καταλαβαίνεις το γιατί μόλις πατήσεις το πόδι σου στην παραλία.



Μια επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο στην Παλαιόπολη , μας αφήνει να δούμε κ την ιστορία του νησιού.. το Ιερό των Μεγάλων θεών , το αντίγραφο της Νίκης της Σαμοθράκης ( το πρωτότυπο βρίσκεται στο Λούβρο κ είναι πραγματικά επιβλητικό!)
    Οι πιο ωραίες παραλίες του νησιού λένε ότι είναι η παχιά άμμος και οι κήποι.. 
εγώ προσωπικά δεν πήγα σε καμία από τις δυο.. πέρασα μόνο με το καραβάκι..
Όταν έχεις τόσο ωραία τοπία που δεν τα βρίσκεις αλλού, φυσικά νερά  και θέμα να δεις και να κάνεις γιατί να ασχοληθείς με τις γνωστές παραλίες με άμμο κ ξαπλώστρες?
Δεν είχα και μέρες άλλωστε, οπότε προτίμησα να ζήσω την απόλυτη εμπειρία που πρόσφερε η φύση εκεί..
Ήταν τόσα πολλά αυτά που είχες να κάνεις κ να δεις που ούτε στιγμή δεν με πείραξε το γεγονός ότι ήμουν μόνη..
Άφησα την Χώρα για το τέλος..γιατί έπαθα έναν έρωτα μαζί της.. 
Σοκάκια πλακόστρωτα , όμορφα μαγαζάκια , υπέροχη θέα..
Την επισκεπτόμουν κάθε βραδάκι , για καφέ, γλυκό , φαγητό , κρασάκι..
Έφυγα γεμάτη.. ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα .. ήθελα κ άλλο.. 
Θα ξαναπάω σίγουρα...