Λατρεύω τον κινηματογράφο, όπως και το θέατρο.
Πηγαίνω σινεμά συχνά , σχεδόν κάθε εβδομάδα και το απολαμβάνω.
Συνήθως δηλαδή γιατί κάποιες φορές, που δυστυχώς είναι αρκετές , υπάρχουν κάποια άτομα τριγύρω που κάνουν την απίστευτη φασαρία και εκεί έρχεται και η απορία μου!
Αφού ήθελαν να μιλήσουν και να κάνουν χαβαλέ γιατί ήρθαν σινεμά?
Εγώ όταν θέλω να δω τους φίλους μου , να πούμε τα νέα μας και να γελάσουμε πάω για καφέ ή έστω για ποτό , όχι σινεμά!
Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι κινηματογράφος σημαίνει αφοσιώνομαι στη πλοκή και την δράση του έργου και για να γίνει αυτό κάνω ησυχία?
Δεν μπορούν να σκεφτούν ότι δεν είναι στο σαλόνι τους που μπορούν να κάνουν ότι θέλουν ?
Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι πρέπει να σεβαστούν τους διπλανούς τους και να κάνουν ησυχία ?
Αμα δεν σου αρέσει το έργο σηκώνεσαι και φεύγεις , δεν υποχρεώνεις τον άλλο να σε ανέχεται..
Αμα δε, κάνεις παρατήρηση ή που δεν θα τους αγγίξει καθόλου και θα συνεχίσουν σαν να μην είπες τίποτα , σαν να μην υπάρχεις ή που θα στην "πουν" κιόλας.
Και εκεί αναρωτιέσαι.. που πήγε ο σεβασμός? που πήγε το φιλότιμο?
Δεν μάθανε τίποτα ή το χάσανε στο δρόμο?
Είναι μαγκιά να κάνω ότι μου γουστάρει χωρίς να σκέφτομαι τίποτα και κανέναν?
Και άμα μου κάνουν παρατήρηση να απαντώ με αγένεια και να βγαίνω και από πάνω?
Αυτά τα άτομα , ανεξαρτήτου ηλικίας δεν γνωρίζουν ότι το δικαίωμα του καθενός μας σταματάει εκεί που ξεκινάει το δικαίωμα του διπλανού μας?
No comments:
Post a Comment