Εδώ και μερικούς μήνες ασχολούμαι με το twitter , μιλάω με πολύ κόσμο από εξωτερικό , Ευρώπη αλλά και Αμερική , Καναδά , Αυστραλία.
Όλο αυτό το διάστημα μιλώντας με αυτά τα άτομα και μοιραζόμενη την καθημερινότητα τους νοιώθω σαν τον φτωχό συγγενή!
Το υποψιαζόμουν από παλιά αλλά το επιβεβαίωσα με αυτή μου την εμπειρία. Δεν υπάρχει σύγκριση στις υποδομές που έχουν , στο περιβάλλον που ζουν , στο πόσο εύκολη κάνει το κράτος αλλά και ο συνάνθρωπος τους την ζωή τους , στην ποιότητα ζωής που ζουν!
Μου λένε όλοι οι ξένοι, ζηλεύουμε που ζεις Ελλάδα κ αναρωτιέμαι εγώ γιατί? Η Ελλάδα είναι όμορφη και έχει ένα υπέροχο καιρό αλλά αυτά μόνο δεν αρκούν για να μπορείς να ζεις αξιοπρεπώς και με ποιότητα.
Από που να ξεκινήσω , από τους κρατικούς μηχανισμούς που κάνουν ότι μπορούν για να κάνουν την ζωή σου δύσκολη έτσι και κάνεις το λάθος και τους χρειαστείς?
Από τις υποδομές που είναι σχεδόν ανύπαρκτες ? Είτε μιλάμε για αθλητικές εγκαταστάσεις είτε για οτιδήποτε άλλο.
Από τις συγκοινωνίες μας που εκτός του μετρό τίποτα άλλο δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε?
Από τον διπλανό μας που νομίζει ότι όλοι οι δρόμοι του ανήκουν και μπορεί να μιλάει στο κινητό και να οδηγεί ή να βάζει alarm και να σταματάει όπου θέλει?
Από τον διπλανό μας που δεν έχει υπομονή και πάει να σου "φάει την θέση" στην ουρά? Η που μιλάει μεγαλοφώνως στο θέατρο και στον κινηματογράφο? Και άμα τολμήσεις να κάνεις παρατήρηση θα σε βρίσει κιόλας?
Από τα ασφαλιστικά ταμεία μας που τα πληρώνουμε μια ζωή και σύνταξη θα πάρουμε , δεν θα πάρουμε?
Χτες μου είπε κάποιος , αν μπορούσαμε να μαζέψουμε τον ήλιο μας να τον βάλουμε σε μπουκάλια να τον πουλάμε , θα λύναμε τα προβλήματα μας!
Μα και πάλι! Ριζική αλλαγή θα ερχόταν?
Γιαυτό σας λέω όχι απλά φτωχός αλλά πάμφτωχος συγγενής! Και οι ημέρες περνούν και όλο πιο συχνά θέλω να φωνάξω , θέλω να φύγω , να πάω αλλού!
No comments:
Post a Comment